Het is bekend dat mannen over het algemeen meer drang tot sex hebben dan vrouwen. In de houdige samenleving is er vaak in het nieuws onder zowel religie als geestelijk in de war personen die met hun penetratie drang verkeerd omgaan. Je kan wel stellen dat testosteron hier een grote bijdrage aan levert. Tevens zijn lustopwekkende middelen en remmings verminderende middelen vaak ook een belangrijke oorzaak naast het testosteron. Toch zit er bij de penetratiedrang bij mannen een biologisch aspect dat je die drang hebt. Dit biologisch aspect kan simpelweg niet weggenomen worden omdat het ingebakken zit in ons dna.
Waar het in mijn interpretatie mis gaat bij het feminisme is de strijd tegen de penetratie drang. Het is totaal geen gekke redenatie om te denken dat we hiertegen moeten strijden en de vrouw beschermen. Allerlei misstanden komen naar voren in de media. Gekke religieuse, gekke mensen. Je krijgt een enorme sfeer van negativiteit. Het punt is dat ik denk dat je als man zijnde niet zo makkelijk praat over je penetratiedrang. Ik denk dat een wedervraag snel zal zijn: "Ben jij een verkrachter?". Omdat als man zijnde het eerste te horen krijgt "ben je een verkrachter?" wil je er niet over praten. Daarom leid al deze negativiteit tot een soort stigma en tot het doodzwijgen van het onderwerp penetratiedrang bij mannen.
Ik denk dat het slecht is dat dit onderwerp erg in de taboe sfeer hangt behalve als het om negatieve aandacht gaat om dit onderwerp. Feminisme is hier mede verantwoordelijk voor. Waarom het slecht is is als volgt: Je kan als man zijnde niet over de drang/emotie praten en je gaat het onderdrukken. Onderdrukken leid weer tot niet psychologisch kunnen ontladen over je penetratiedrang alleen seksueel. Wanneer een man "verkeerde" ideeën heeft over het omgaan met zijn penetratiedrang is er geen correctie op psychologisch gebied mogelijk omdat het niet bespreekbaar is.
Uit feministisch oogpunt is het eigenlijk heel erg onwenselijk dat de mannelijke penetratiedrang zo erg beladen is dat je als man zijnde er niet met je vrouw open over kan hebben. Het gekke is dat feminisme hier ook de grootste bijdrage aan levert aan het taboe.
De oplossing is dat bij zowel mannen als vrouwen awareness komt over de penetratiedrang bij mannen en dat het uit de taboe sfeer komt. Wanneer je hier open met je vrouw over kan praten, kan de vrouw aangeven waar haar grenzen zitten en de man kan zijn mannelijkheid niet alleen seksueel delen maar ook psychologisch over zijn ervaring praten. Waarschijnlijk zal dit verdiepend werken in de man vrouw relatie voor beide partners. Essentieel is wel dat de vrouw de mannelijke penetratiedrang accepteert als een biologisch fenomeen bij mannen.
De volgende stap is als het uit de taboe sfeer is gekomen, van hoe ga je er als man zijnde mee om. Natuurlijk is dit heel individueel en hangt het ook in hoge mate af van je partner. Maar als de penetratiedrang van mannen uit de taboe sfeer is gekomen ontstaat er de mogelijkheid om hier over de communiceren. De mogelijkheid om hierover met je partner te communiceren ontbreekt in veel relaties en ik denk dat dat een probleem is.
Ik denk dat het geen slecht idee is om dit ook te bespreken bij de seksuele voorlichting op scholen. Sterker nog ik denk dat uitleggen dat er baby's en soa's door komen minder belangrijk is dan het psychologische aspect tussen de relatie tussen man en vrouw. Iedereen weet wel van soa's baby's. Wat jongeren echt moeten leren is in wezen hoe je als man en vrouw zijnde omgaat met deze penetratiedrang. Interessant is ook welke effecten middelen in dit geheel spelen.
Om een concrete les over de psychologie van de penetratiedrang bij mannen te maken die acceptabel is voor de overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking is een enorme uitdaging. Hoe je omgaat met seksualiteit is vaak ook een religieuze kwestie. Als overheid hoor je geen religieuze mening er op na te houden. Echter het is tevens een essentiële kwestie omtrent diverse nieuwsberichten. Je kan wel stellen dat dit onderwerp in grote lijnen leeft in de samenleving en dat het goed is om naar oplossingen te zoeken omtrent de omgangsvormen van penetratiedrang bij mannen. Ook is het goed om te kijken naar een meer positief beeld omtrent penetratiedrang bij mannen (dat je ook goed (vrouwvriendelijk) kan penetreren) zodat de taboe sfeer doorbroken kan worden.
Waar het in mijn interpretatie mis gaat bij het feminisme is de strijd tegen de penetratie drang. Het is totaal geen gekke redenatie om te denken dat we hiertegen moeten strijden en de vrouw beschermen. Allerlei misstanden komen naar voren in de media. Gekke religieuse, gekke mensen. Je krijgt een enorme sfeer van negativiteit. Het punt is dat ik denk dat je als man zijnde niet zo makkelijk praat over je penetratiedrang. Ik denk dat een wedervraag snel zal zijn: "Ben jij een verkrachter?". Omdat als man zijnde het eerste te horen krijgt "ben je een verkrachter?" wil je er niet over praten. Daarom leid al deze negativiteit tot een soort stigma en tot het doodzwijgen van het onderwerp penetratiedrang bij mannen.
Ik denk dat het slecht is dat dit onderwerp erg in de taboe sfeer hangt behalve als het om negatieve aandacht gaat om dit onderwerp. Feminisme is hier mede verantwoordelijk voor. Waarom het slecht is is als volgt: Je kan als man zijnde niet over de drang/emotie praten en je gaat het onderdrukken. Onderdrukken leid weer tot niet psychologisch kunnen ontladen over je penetratiedrang alleen seksueel. Wanneer een man "verkeerde" ideeën heeft over het omgaan met zijn penetratiedrang is er geen correctie op psychologisch gebied mogelijk omdat het niet bespreekbaar is.
Uit feministisch oogpunt is het eigenlijk heel erg onwenselijk dat de mannelijke penetratiedrang zo erg beladen is dat je als man zijnde er niet met je vrouw open over kan hebben. Het gekke is dat feminisme hier ook de grootste bijdrage aan levert aan het taboe.
De oplossing is dat bij zowel mannen als vrouwen awareness komt over de penetratiedrang bij mannen en dat het uit de taboe sfeer komt. Wanneer je hier open met je vrouw over kan praten, kan de vrouw aangeven waar haar grenzen zitten en de man kan zijn mannelijkheid niet alleen seksueel delen maar ook psychologisch over zijn ervaring praten. Waarschijnlijk zal dit verdiepend werken in de man vrouw relatie voor beide partners. Essentieel is wel dat de vrouw de mannelijke penetratiedrang accepteert als een biologisch fenomeen bij mannen.
De volgende stap is als het uit de taboe sfeer is gekomen, van hoe ga je er als man zijnde mee om. Natuurlijk is dit heel individueel en hangt het ook in hoge mate af van je partner. Maar als de penetratiedrang van mannen uit de taboe sfeer is gekomen ontstaat er de mogelijkheid om hier over de communiceren. De mogelijkheid om hierover met je partner te communiceren ontbreekt in veel relaties en ik denk dat dat een probleem is.
Ik denk dat het geen slecht idee is om dit ook te bespreken bij de seksuele voorlichting op scholen. Sterker nog ik denk dat uitleggen dat er baby's en soa's door komen minder belangrijk is dan het psychologische aspect tussen de relatie tussen man en vrouw. Iedereen weet wel van soa's baby's. Wat jongeren echt moeten leren is in wezen hoe je als man en vrouw zijnde omgaat met deze penetratiedrang. Interessant is ook welke effecten middelen in dit geheel spelen.
Om een concrete les over de psychologie van de penetratiedrang bij mannen te maken die acceptabel is voor de overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking is een enorme uitdaging. Hoe je omgaat met seksualiteit is vaak ook een religieuze kwestie. Als overheid hoor je geen religieuze mening er op na te houden. Echter het is tevens een essentiële kwestie omtrent diverse nieuwsberichten. Je kan wel stellen dat dit onderwerp in grote lijnen leeft in de samenleving en dat het goed is om naar oplossingen te zoeken omtrent de omgangsvormen van penetratiedrang bij mannen. Ook is het goed om te kijken naar een meer positief beeld omtrent penetratiedrang bij mannen (dat je ook goed (vrouwvriendelijk) kan penetreren) zodat de taboe sfeer doorbroken kan worden.
Voer hier uw username en password in:
