Dit is het eerste keer dat ik op deze website spreek over een samenleving simuleren. Het heeft een aantal relaties met eerdere artikelen. Ik ben aan het overwegen of de term maakbare samenleving niet moet worden meervoudige gesimuleerde maakbare samenleving. De rede dat ik dit overweeg is dat simuleren van een werkelijkheid essentieel is aan deze vorm van samenleving.
In mijn voorgaande artikelen heb ik het gehad over identiteitsfraude, censuur, recht op zelfkennis, Oogsten en zaaien door input en outputs te controleren, Imago verdeler en Liegen. Dit is een greep uit voorgaande artikelen die het mogelijk maken om iemand in een simulatie van de werkelijkheid te zetten.
Ten eerste wil ik aangeven dat het woordenboek zal aangeven dat een simulatie niet te de werkelijkheid is. Ik wil aangeven dat een simulatie de werkelijkheid wordt. Stel dat mijn simulatie nu aangeeft dat het vrijdag is maar dat het in het echt donderdag is. Ondanks dat het niet waar is dat het nu vrijdag is maar donderdag is heeft het geen zin om te denken het is donderdag. Als je een trein of iets anders zoekt of een vliegtuig zal je binnen de kaders van de simulatie moeten werken en dus niet donderdag maar vrijdag moeten zoeken. Dus dat betekent dat de simulatie zo sterk invloed hebt dat het geen zin heeft om te denken dat het donderdag is want dan geeft de simulatie een foutmelding aan en ben je dus genoodzaakt om je te onderwerpen aan de simulatie en vrijdag in te tikken. Als je je moet onderwerpen aan de simulatie betekent dat er een weerbarstige realiteit ontstaat wat niet waar is en waar tegelijkertijd. Correct gezien is het donderdag, maar dat in je dagelijkse leven gebruiken heeft geen zin, je bent gedwongen de simulatie te accepteren en vrijdag in te tikken als je de tijden van een trein of vliegtuig zoekt. Dus de simulatie is in die zin de realiteit waarin je moet werken ookal is het niet de werkelijke realiteit.
Wanneer mensen over digitale middelen beschikken zoals een website of andere zaken. Wat ik graag als voorbeeld wil gebruiken. Als je 5 foto's van je blanke hoofd op je website hebt staan en je adres gegevens. Met deze informatie is het niet al te moeilijk om identiteit van de persoon te achterhalen. De situatie is dat mensen me niet kunnen vinden en aangeven dat een persoon met een donker gekleurde huidskleur de eigendomsrechten heeft van een website. Dit is vrij frapant vanwege het simpele feit dat als ik de website bekijk ik hiervoor geen aanleiding zie. Kennelijk is het zo dat andere mensen andere informatie krijgen en zelfs informatie die ik niet heb ingevoerd anders zouden deze mensen deze dingen niet zeggen. Dat betekent dat ik in een simulatie zit dat het mijn website is en dat er gesimuleerd wordt dat andere mensen mijn website ook kunnen zien. In wezen komt het er op neer dat dit mogelijk is gemaakt doormiddel van censuur. Mijn informatie die op mijn website staan zijn niet te zien voor andere mensen. Er is zelfs spraken dat mensen de identiteit niet kunnen achterhalen van de originele maker van de website vanwege censuur en dat een andere persoon met een andere identiteit die identiteit heeft gekregen.
Wat interessant is dat de maker in een gesimuleerde werkelijkheid leeft dat als hij of zij iets op zijn website zet dat andere mensen deze informatie ongecensureerd kunnen ontvangen. Het is zelf zo dat de simulatie van de maker zo ver gaat dat hij of zij overal inclusief zijn bankrekening kloppende contactgegevens en adresgegeven ziet en brieven van allerlei instanties ontvangt waaruit je kan concluderen dat alles in orde is omtrent identiteit zoals contact en adresgegevens. Echter andere mensen ontvangen andere informatie en dit is alleen zo voor de persoon in de simulatie.
Echter de andere persoon zit ook in een simulatie. Deze andere persoon leeft in een simulatie dat hij of zij goed kan zingen of programmeren of mooi vormgeven. Maar in wezen is dat zijn simulatie en is dat ook niet de werkelijkheid. Dat betekent dat er een meervoudige gesimuleerde werkelijkheid is ontstaan.
Ik denk dat maker graag zou willen dat zijn simulatie beëindigd wordt. Echter dat heeft direct invloed op de simulatie van de andere personen. Het betekent ook het einde van de simulatie van de andere mensen. Wat er gebeurt is als de simulatie van deze mensen worden beëindigd dat ze zullen moeten accepteren dat ze niet de zanger, muzikant, programmeur of vormgever zijn. Dit zal grote gevolgen hebben voor status financieren en alles wat hiermee aanverwant is. Doordat de ene simulatie de andere simulatie beïnvloed kan je dan ook spreken van een cluster van simulaties. De simulatie dat een persoon goed kan zingen lijd er toe dat in de simulatie van de persoon die het echt zingt een negatieve draai zal krijgen dat hij niet kan zingen. Als de simulatie van de originele zanger beëindigd wordt en hij de status krijgt van zanger zal de andere persoon waar de simulatie is dat hij of zij een zanger is beëindigd moeten worden. De originele zanger wil natuurlijk een betere simulatie en niet de negativiteit en de gesimuleerde zanger wil natuurlijk geen negativiteit krijgen en de simulatie in tact houden. Dit is dan ook een groot dilemma in de simulatiecluster die ontstaan is.
Ik wil nu graag uitleggen dat de simulatie er ook toe leid dat er een maakbare samenleving is. De mensen die de simulatie beheren en controleren en in stand houden hebben de mogelijkheid om alles te doen wat ze maar willen. De macht die met het simuleren van de werkelijkheid is ontstaan is enorm en ze zijn dan ook ongeveer even machtig als de machtigste persoon op aarde. Ze hebben de macht om de samenleving te creëren naar eigen inzicht doordat ze controle hebben over ieders simulatie. Zo is dan ook de maakbare samenleving ontstaan. Er is dan ook een meervoudige gesimuleerde maakbare samenleving waar we nu inzitten.
Voer hier uw username en password in:
